به زبان ساده، قرارداد هوشمند پروتکلی برای تنظیم قراردادها است که با استفاده از اطلاعات مربوط به شرایط قرار داد، تمامی اقدامات پیشبینی شده در آن را به صورت خودکار انجام میدهد. این نوع از قراردادها، اجازه انجام تراکنشهای معتبر را بدون دخالت اشخاص ثالث فراهم میکنند و در واقع پروتکلی کامپیوتری هستند که برای تسهیل، تأیید و یا اجرای یک مذاکره به صورت دیجیتالی در نظر گرفته شدهاند. علاوه بر این، تراکنشها در این روند قابل ردیابی و برگشت ناپذیر هستند.
هدف قرارداد هوشمند
تصور کنید نیاز دارید خانهای را بفروشید. این کار بسیار زمانبر و نیازمند دوندگی است و مستلزم مستندات کافی، ارتباطات و همچنین سطح بالایی از ریسکهای مختلف است. به همین دلیل است که اکثریت فروشندگان خانه تصمیم میگیرند یک نماینده املاک پیدا کنند، تا او تمام کارهای دفتری و بازاریابی را به عهده بگیرد و به عنوان واسطه تا زمان بسته شدن قرارداد بر روند کار نظارت داشته باشد. در انتها نیز پس از بستن یک قرارداد موفق، نمایندگان فروشنده و خریدار درصدی از قیمت فروش را به عنوان کمیسیون دریافت میکنند. این میزان پول، یک ضرر مالی قابل توجه برای فروشنده به حساب میآید. با وجود شرایطی از این دست، قراردادهای هوشمند میتوانند بسیار کارآمدتر عمل کنند و منجر به انقلابی در صنعت شوند. شاید مهمتر از همه، بتوانند مسئله “اعتماد” را حل کنند. روند قراردادهای هوشمند به این شکل است که مالکیت خانه تنها در صورت ارسال پول توافقشده در سیستم، به خریدار منتقل خواهد شد. به این معنا که هم پول و هم حق مالکیت در این سیستم ذخیره میشود و دقیقاً در یک زمان به طرفین قرارداد ارائه میشوند. علاوه بر این، این تراکنش توسط صدها نفر دیگر نیز مشاهده و تأیید میشود، در نتیجه تحویل بیعیب و نقص آن نیز تضمین شده است. از آنجایی که دیگر مسئله “اعتماد” بین طرفین مطرح نیست، دیگر نیازی به واسطه هم نیست. تمام کارهایی که یک نماینده املاک انجام میدهد را میتوان از قبل در یک قرارداد هوشمند برنامهریزی کرد و هر دو طرف قرارداد نیز مبلغ قابلتوجهی را صرفهجویی خواهند کرد.