توکن دارایی دیجیتالی است که میتواند به عنوان یک روش پرداخت (در یک پروژه خاص)، عملکردهایی مشابه با کوینها را انجام دهد، اما تفاوت کوین و توکن اصلی در این است که کوین، این حق را نیز به دارنده میدهد که در شبکه مشارکت نماید. توکنها معمولاً بر روی پلتفرم یک بلاک چین دیگر ایجاد میشوند. توکنها ممکن است بیانگر سهم یک شرکت باشند، برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا پروژهای خاص استفاده شوند و یا به عنوان داراییهای دیجیتال عمل کنند. به عنوان مثال، “بلیط یک کنسرت” یک توکن است که شما در یکزمان خاص و یک مکان خاص از آن استفاده میکنید. شما نمیتوانید به رستوران بروید و صورتحساب خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، این بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکنهای دیجیتالی مشابه هستند و از آنها فقط در یک پروژه خاص استفاده میشود. ایجاد یک توکن آسانتر از ایجاد یک کوین است، چراکه نیازی به ایجاد کد جدید و یا تغییر کد موجود ندارد و شما فقط باید از یک الگوی استاندارد از پلتفرمهایی مانند Ethereum استفاده کنید که مبتنی بر بلاک چین است و به هر شخصی این امکان را میدهد تا در طی چند مرحله توکن ایجاد کند. Ethereum اولین پلتفرمی بود که روند ایجاد توکن را سادهتر کرد.